موتورهای استرلینگ

در هفتمین همایش موتورهای درون سوز که قرار است در ۱۷ تا ۱۹ آبان امسال برگزار شود موتورهای هواگرم (موتورهای استرلینگ) هم به عنوان موتورهای برون سوز معرفی خواهند شد.

ایده اولیه موتور-های استریلینگ در اوایل قرن نوزدهم و سال¬ها قبل از موتور¬های درونسوز مطرح شد اما هیچ وقت نتوانستند فراگیر شوند. این موتور¬ها تا زمانی که موتور های درونسوز به عنوان

محرک خودرو¬های اولیه شناخته شوند زمان زیادی برای تغییرات و رسیدن به جایگاه واقعی خود داشتند اما نتوانستند خود را تطبیق دهند. این موتور ها از آغاز به دلیل مشکلاتی مانند نشتی ، آب بندی ، نیاز به مواد خاص در دماهای بالا و انتقال حرارت، خیلی توسعه پیدا نکردند.

اصلی ترین مزیت موتور های استرلینگ نسبت به موتور¬های احتراق داخلی، صدای بسیار کمتر نسبت به موتور¬های احتراق داخلی و کاهش هزینه های تعمیرات و نگهداری نسبت به موتور¬های احتراق داخلی است. این موتور¬ها با هر سوخت یا منبع گرما می توانند کار کنند به عبارت دیگر هر شکل از انرژی گرمایی که داشته باشیم را میتوانند به انرژی مکانیکی و الکتریکی تبدیل کنند. در قیاس با بقیه موتور ها و حتی سلول-های فتوولتائیک که فقط می توانند انرژی خورشیدی را تبدیل به انرژی الکتریکی کنند این موتور ها خیلی منعطف تر هستند. در این موتور ها نه عدد اکتان مطرح است و نه کیفیت سوخت و نه اینکه گرما از چه منبعی تامین می شود.

موتورهای استرلینک با توجه به نحوه ی انتقال هوا بین دو مخزن سرد و گرم، به دو دسته ی کلی تقسیم بندی می شوند:

۱٫ مدل آلفا که شامل دو پیستون مجزاست که در آن مخازن هوای گرم و سرد به هم متصل هستند. 

 

۲٫ مدل بتا و گاما که در آن پیستون مکانیکی، هوای گرم و سرد را از هم مجزا می کنند.